تفاوت درونگرایی با خجالتی بودن و داشتن اضطراب اجتماعی
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۰۹۳۳۰
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز به نقل از مایند مای پیلینگز، وقتی می بینید شخصی از یک فعالیت اجتماعی اجتناب می کند، اولین فکر شما چیست؟ شاید دلیل اینکه آنها نمیخواهند در فعالیتهای اجتماعی شرکت کنند، کاملاً آن چیزی نباشد که شما فکر میکنید.
چه افرادی درونگرا محسوب میشوند؟درونگرایی، خجالتی بودن، و مضطرب بودن از نظر اجتماعی، هر کدام دلایل زیربنایی خاص خود را دارند که چرا یک فرد ترجیح میدهد در خانه بماند تا با دوستانش معاشرت کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قبل از اینکه بتوانیم تفاوتها را با هم مقایسه کنیم، بیایید به معنای واقعی درونگرا، خجالتی یا مضطرب اجتماعی بودن نگاه کنیم. هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند و نباید آنها را با یکدیگر اشتباه گرفت.
درونگرا چیست؟معنای درونگرا از ترجمه لاتین "intro-vertere" گرفته شده است و افرادی را توصیف می کند که به افکار و احساسات درونی خود توجه می کنند.
همه با خلق و خوی ذاتی به دنیا می آیند. نحوه تعامل و رفتار یک فرد با افراد دیگر و محیط اطرافشان می تواند متفاوت باشد. فرد درونگرا محیط هایی با حداقل محرک را ترجیح می دهد.
افراد درونگرا می توانند همه چیز را در محیط اطراف خود پردازش کنند و به تمام جزئیات حسی توجه می کنند، نه فقط به افراد اطرافشان. آنها اغلب گفتگوهای فعالی با خود دارند و هنگام خواندن کتاب، عمیق فکر کردن یا نوشتن خاطرات احساس انرژی می کنند.
درونگرایی یک طیف است و هر کسی میتواند ویژگیهای درونگرایی یا برونگرایی را تجربه کند.
علائم رایج درونگراییفرد توسط برخی از تعاملات اجتماعی تخلیه می شود.
فرد ترجیح می دهد به تنهایی کار کند تا بتواند روی کار مورد نظر تمرکز کند
برای او بهتر است وقت خود را با یک گروه کوچک از دوستان نزدیک بگذراند تا یک گروه بزرگ از مردم
فرد خود را در حال رویاپردازی میابد و به ذهن خود اجازه می دهد سرگردان باشد
فرد بیان خود را از طریق نوشتن راحت تر منتقل میکند تا صحبت کردن
به دنبال معنا در روابط و علایق خود است
بیشتر بدانید:اضطراب اجتماعی، چیستی، علائم و درمان
درونگرایی یک خلق و خوی ذاتی است که شما با آن متولد می شوید. با این حال، میزان درونگرا بودن شما می تواند تحت تأثیر نحوه تربیت شما و سایر عوامل محیطی باشد.
یکی از بزرگترین تفاوت هایی که متوجه می شوید حساسیت شما به دوپامین است. مغزهای درونگرا در مقایسه با افراد برونگرا به مراتب کمتر تحت تأثیر دوپامین قرار دارند.
این حساسیت به دوپامین توسط ژنتیک و نمونه ای از نقش DNA ما در شخصیت ما تعیین می شود.
کمرویی چیست؟کمرویی یک احساس عصبی یا ناراحتی است که معمولاً ناشی از ترس از موقعیت های اجتماعی است. کمرویی اغلب با عزت نفس پایین مرتبط است و با موارد زیر مشخص می شود:
خودآگاهی بیش از حد
خود ارزیابی منفی
خود مشغولی منفی
افراد می توانند از موقعیت های جدید، قرار گرفتن در میان غریبه ها و حتی نزدیک شدن به آنها احساس خجالت کنند.
علائم رایج کمرویی
احساسات منفی در مورد خود
نگرانی در مورد اینکه دیگران چگونه به آنها نگاه می کنند
کناره گیری یا اجتناب از تعاملات اجتماعی
خجالت زدگی
تعریق
ضربان قلب تند
ناراحتی معده
خجالت ناشی از تأثیرات بیولوژیکی و محیطی است. تحقیقات نشان می دهد که خجالتی بودن تحت تأثیر تجربیات اجتماعی است، به ویژه تجربیات با والدین.
حمایت بیش از حد والدین می تواند باعث خجالتی شدن کودکان و ایجاد مشکل در رشد مهارت های اجتماعی شود.
اضطراب اجتماعی چیست؟اضطراب اجتماعی یکی از پنج نوع اصلی اختلالات اضطرابی است . این ترس یا دلهره در مورد تعاملات اجتماعی یا موقعیت های عملکردی است مانند:
سخنرانی عمومی
شرکت در جلسات یا کلاس ها
ملاقات با افراد جدید
رفتن به رویدادها یا فعالیت های اجتماعی
صحبت کردن با تلفن
بیان نظرات
اضطراب اجتماعی زمانی رخ می دهد که در یک موقعیت اجتماعی یا عملکردی در معرض قضاوت، بررسی یا طرد شدن قرار می گیرید.
علائم و نشانه های رایج اضطراب اجتماعی
احساس تحقیر یا خجالت
ترس از تعامل با غریبه ها
تجزیه و تحلیل بیش از حد عملکرد خود
اجتناب از موقعیت هایی که ممکن است در مرکز توجه قرار بگیرید
خجالت زدگی
لرزیدن
ناراحتی معده
مانند خجالتی بودن، اضطراب اجتماعی چیزی نیست که شما با آن متولد شوید. با این حال، ژنتیک می تواند بر ایجاد یا عدم ایجاد اضطراب اجتماعی تأثیر بگذارد.
اضطراب اجتماعی می تواند ناشی از عوامل محیطی مانند تعاملات اجتماعی شما در طول سال های رشد باشد. افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اضطراب اجتماعی در محیط های کنترل کننده یا محافظت بیش از حد هستند.
اضطراب اجتماعی با سابقه سوء استفاده، قلدری یا درگیری خانوادگی مرتبط است. این تجربیات منفی در ترکیب با عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند باعث اضطراب اجتماعی فرد شود.
درونگرا در مقابل اضطراب اجتماعیدرونگرایی و اضطراب اجتماعی معمولا با هم اشتباه گرفته می شوند. اغلب به اشتباه تصور می شود که اضطراب اجتماعی یک شکل افراطی از درونگرایی است.
با این حال، این نمی تواند دور از واقعیت باشد و هر دو کاملاً متفاوت هستند. درونگرایی در مورد انرژی اجتماعی است، در حالی که اضطراب اجتماعی یک بیماری روانی است که بر ترس از تعاملات اجتماعی متمرکز است.
تفاوت های اصلی بین درونگرایی و اضطراب اجتماعی عبارتند از:درونگراها وقتی تنها هستند شارژ می شوند و احساس انرژی می کنند در حالی که اضطراب اجتماعی ترس از تعاملات اجتماعی است.
شما با درونگرایی متولد شده اید، این یک ویژگی شخصیتی است. اضطراب اجتماعی بر اساس محیط شما ایجاد می شود.
درونگرا بودن یک روش زندگی است، شما در مقایسه با مضطرب بودن از نظر اجتماعی بر انتخاب های خود کنترل دارید که می تواند شما را از انجام آنچه می خواهید باز دارد و در زندگی شما دخالت کند.
تنهایی به درونگراها کمک می کند تا دوباره شارژ شوند، اما فقط برای افراد مضطرب اجتماعی تسکین موقتی ایجاد می کند.
درونگراها از آنچه دیگران فکر می کنند نمی ترسند، اما با اضطراب اجتماعی، شما از قضاوت ناشی از تعاملات اجتماعی یا عملکرد می ترسید.
درونگراها دوست دارند دایره اجتماعی خود را کوچک نگه دارند، روابط معناداری ایجاد کنند و با شرایط خودشان با مردم ملاقات کنند. افراد مضطرب اجتماعی می خواهند با دیگران ملاقات کنند اما از انجام آن می ترسند یا اجتناب می کنند.
افراد درونگرا می توانند از فعالیت های اجتماعی لذت ببرند. اضطراب اجتماعی لذت بردن از تعاملات اجتماعی را به دلیل احساس تحقیر یا خجالت دشوار می کند.
درونگراها نگرش کمال گرایی ندارند. افراد مضطرب اجتماعی آن ادراک همه یا هیچ را خواهند داشت و عملکرد خود را نقد منفی می کنند.
یک فرد می تواند هم درونگرا و هم از نظر اجتماعی مضطرب باشد. هم درونگراها و هم برونگراها می توانند اضطراب اجتماعی را تجربه کنند. اما درونگرا بودن به این معنی نیست که از نظر اجتماعی مضطرب هستید.
بر خلاف درونگرایی، خجالتی بودن و اضطراب اجتماعی ویژگی های مشترک بسیاری دارند. کمرویی به عنوان یک نسخه خفیف تر از اضطراب اجتماعی شناخته می شود.
در یک مطالعه مشخص شد که کمرویی و اضطراب اجتماعی هر دو در یک پیوستار وجود دارند. این به این معنی است که علائم هر دو تجربه بسیار شبیه به هم هستند، اما شدت آن بسته به جایی که شما در پیوستار هستید میتواند متفاوت باشد.
این مطالعه گزارش داد که افراد خجالتی در بعد عاطفی (ترس و اضطراب) و در بعد رفتاری (اختلال عملکردی و اجتناب) شباهت های بیشتری با فوبیای اجتماعی داشتند.
علائم رایجخجالتی و اضطراب اجتماعی علائم مشترک بسیاری دارند مانند:
احساسات منفی در مورد خود
نگرانی در مورد اینکه دیگران چگونه به آنها نگاه می کنند
خجالت یا قضاوت
مشکل در صحبت کردن یا صحبت کردن بسیار آرام
خجالت زدگی
تعریق
ضربان قلب تند
ناراحتی معده
اگرچه علائم هر دو بسیار شبیه به هم هستند، تفاوت اصلی بین کمرویی و اضطراب اجتماعی عبارتند از:
شدت ترس و اضطراب
اختلال در عملکرد
سطح اجتناب
به طور کلی، افراد مبتلا به کمرویی شدت کمتری از علائم را تجربه می کنند. اکثر آنها در مقایسه با افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، هیچ اختلالی در زندگی روزمره خود تجربه نمی کنند. دوری از فعالیت های اجتماعی نیز در افراد خجالتی بسیار کمتر دیده می شود.
اگرچه بیشتر مبتلایان به اضطراب اجتماعی علائم افراد خجالتی را تجربه می کنند، خجالتی بودن به این معنی نیست که شما اضطراب اجتماعی خواهید داشت. کمتر از 25 درصد از افراد خجالتی دارای علائمی هستند که معیارهای تشخیصی اختلال اضطراب اجتماعی را برآورده می کند.
منبع: سلامت نیوز
انتهای پیام/
کد خبر: 1182449 برچسبها روان شناسیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: روان شناسی فعالیت های اجتماعی تعاملات اجتماعی اضطراب اجتماعی نظر اجتماعی مضطرب اجتماعی افراد خجالتی خجالتی بودن صحبت کردن بیش از حد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۰۹۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فراهم شدن امکان نامنویسی غیرحضوری افراد تبعی بیمهشده و مستمریبگیر اصلی
درحالیکه تا چندی پیش، افراد بیمهشده و مستمریبگیر تأمیناجتماعی، برای هرگونه تغییر در افراد تحت تکفل خود، نیازمند مراجعه حضوری به شعب و کارگزاریهای این سازمان و ارائه حضوری مدارک و اسناد موردنیاز بودند، با توسعه خدمات غیرحضوری این سازمان، اکنون این امکان فراهم شده است تا از طریق استعلام برخط از ثبت احوال یا بارگزاری مدارک مورد نیاز در سامانه خدمات غیرحضوری سازمان تأمیناجتماعی به نشانی es.tamin.ir، افراد تحت تکفل واجد شرایط خود را بهعنوان افراد «بیمهشده تبعی» زیر پوشش بیمهای خود قرار دهند.
براساس این گزارش، درخواست نامنویسی غیرحضوری افراد تبعی، یکی از امکانات سامانه خدمات غیرحضوری سازمان تأمیناجتماعی است که بیمهشدگان، مستمریبگیران بازنشسته و ازکارافتاده کلی تحت پوشش خدمات این سازمان میتوانند با استفاده از آن، بدون مراجعه به شعب یا کارگزاریهای رسمی سازمان، نسبت به ارائه درخواست بهمنظور نامنویسی افراد تحت تکفل خود اقدام نمایند.
بر اساس این گزارش، بیمهشده یا مستمریبگیر تأمیناجتماعی، میتواند اعضای درجه یک خانواده تحت تکفل خود را در صورت دارا بودن شرایط قانونی، بهعنوان بیمهشده تبعی ثبت کند تا این افراد نیز به تبع فرد بیمهشده اصلی، از خدمات درمانی و برخی خدمات بیمهای سازمان تأمیناجتماعی استفاده کنند.
روابطعمومی سازمان تأمیناجتماعی به نقل از ادارهکل امور نامنویسی و حسابهای انفرادی معاونت بیمهای این سازمان اعلام کرده است در زمان بررسی درخواست نامنویسی غیرحضوری افراد تبعی در سامانه خدمات غیرحضوری این سازمان، نسبت افراد تبعی مورد نظر، بهصورت برخط از پایگاه ثبت احوال استعلام میشود و اگر این نسبت تائید نشود، اجازه ثبت درخواست داده نخواهد شد. مثلاً در حین ثبت درخواست در مورد افزودن همسر، وقوع عقد از پایگاه ثبت احوال استعلام میشود و همچنین امکان ثبت درخواست در مورد فرزندان دختر بالای ۱۸ سال سن که مطابق استعلام برخط از پایگاه ثبت احوال، ازدواج کردهاند، مقدور نیست. علاوه بر این برای تکمیل مراحل نامنویسی غیرحضوری در مورد فرزندان پسر بالای ۱۹ سال سن، به ثبت گواهی اشتغال به تحصیل معتبر از مراکز دانشگاهی نیاز است.
براساس این گزارش، بهمنظور تحت کفالت قرار دادن پدر، مادر و شوهر، متقاضی باید ابتدا نسبت به ارائه درخواست بررسی کفالت اقدام کند که در صورت تأیید کفالت، نامنویسی فرد تبعی بهصورت خودکار صورت میپذیرد. البته باید سن پدر و شوهر بالای ۶۰ و سن مادر بالای ۵۵ سال باشد، در صورت نداشتن شرایط سنی، وجود گواهی ازکارافتادگی از کمیسیونهای پزشکی سازمان در مورد آنها الزامی است و در هر صورت، وجود گزارش و تأیید بازرس تأمیناجتماعی مبنی بر کفالت آنان توسط بیمه¬شده یا مستمریبگیر، ضروری است.
بیمهشده یا مستمریبگیر تأمیناجتماعی که قصد دارد همسر یا فرزندان خود را به شکل غیرحضوری، تحت پوشش بیمهای خود درآورد، باید این ۶ مرحله را به ترتیب انجام دهد: در گام نخست، متقاضی (بیمهشده اصلی یا مستمریبگیر)، باید وارد سامانه خدمات غیرحضوری سازمان تأمین اجتماعی به نشانی اینترنتی es.tamin.ir شود و در صورتیکه فاقد حساب کاربری دراین سامانه باشد، با استفاده از گزینه «ثبتنام» میتواند نسبت به ایجاد حساب کاربری اقدام کند.
متقاضی پس از ورود به این سامانه، از منوی بیمهشدگان، خدمات نامنویسی، مشاهده و ثبت افراد تبعی توسط بیمهشده اصلی، وارد محیط درخواست غیرحضوری نامنویسی افراد تبعی میشود. سپس با انتخاب گزینه «اضافه کردن فرد تحت پوشش جدید» و وارد کردن کد ملی، تاریخ تولد و نسبت فرد تبعی و فشردن کلید «دریافت اطلاعات از ثبت احوال» اطلاعات فرد تبعی نمایش داده میشود. در صورت صحت اطلاعات دریافتشده از ثبت احوال، متقاضی باید نسبت به وارد کردن اطلاعات شهر محل تولد، شهر محل صدور و شعبه بیمهپردازی بیمهشده اصلی و بارگذاری مستندات مورد نیاز و فشردن کلید «تأیید و ادامه» اقدام کند. درصورتیکه افراد تبعی قبلاً تحت کفالت بیمهشده اصلی نامنویسی شده باشند، صرفاً با فشردن کلید «بهروزرسانی»، اطلاعات افراد تبعی در شعبه جدید بهروزرسانی میشود.
گفتنی است بهمنظور نامنویسی غیرحضوری افراد تبعی با درخواست بیمهشده یا مستمریبگیر، در برخی موارد لازم است تا تصویر برخی اسناد مورد نیاز مانند تصویر صفحات اول و دوم شناسنامه در مورد پدر، مادر، همسر یا شوهر و فرزندان دختر بالای ۱۸ سال سن؛ تصویر صفحه مربوط به ثبت مراتب وقوع عقد در سند ازدواج زوجین در مورد همسر یا شوهر؛ تصویر گواهی اشتغال به تحصیل در مورد فرزندان پسر بالای ۱۹ سال سن در سامانه بارگزاری شود.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی رفاه و تعاون